نه گفتنی !
نه گفتنی !

نه گفتنی !

قصه تکرار

  آدما ،با هم و تنهان !
هر کدوم یه جور معمان 


بعضی واژه ها یه رازن 

بعضی واژه ها بی معنان!

                                   آدما نقشای رنگی
                                  گاهی شادن گاهی غمگین
                                  آخه زندگی بنا نیست
                                  که سراسر باشه شیرین


                                                                 زیر آسمون این شهر
                                                                 چرا دشمنی؟ چرا قهر؟

                                                                وقتیکه میشه تهی کرد
                                                                جام زندگی رو از زهر

آدما خوابن و بیدار
آدما راضی و بیزار 


آدما قصه جاری
قصه اشون قصه تکرار

                            چی حقیقت ؟ چی سرابه ؟
                           چی گناهه ؟ چی ثوابه ؟ 


                            چهره های آشنایی ،  

                           پشت صورت نقابه !  

 

من تحملم کم شده یا ... ؟؟؟!!!!!!!

 

نظرات 3 + ارسال نظر
محمد حسین یکشنبه 8 آذر 1388 ساعت 12:59

آقاتون باید هواتو بیشتر داشته باشه .. من که همیشه به دوست دختر مربوطه می گم اول و آخر حق با توئه و اینجوری از درگیریای احتمالی جلوگیری می کنم :)

پدرام یکشنبه 8 آذر 1388 ساعت 20:31 http://www.esteghlal.persianblog.com

آخی این شعره چه حسه خوبی به آدم میده .
زیاد سخت نگیر خانوم جان .. زندگی یعنی همین قهر و آشتیا

یه آشنا جمعه 20 آذر 1388 ساعت 12:41

وای به روزی که تکراریای زندگی دله آدمو بزنه اونوقته که همه چیز به هم می ریزه .. مثل ما ............ !

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد