نامه اول

  

بوی دستمال پاک کننده آرایشه پنبه ریز و سیگار وینستون و استونی که باش لاکای سبزمو پاک کردم پیچیده تو اتاقم ... ناخونامو بعد از ۲ ماه کوتاه کردم و وقتی دستم به چیزی می خوره چندشم میشه ... 

شهریار از رو جلد دیوانش زل زده به من ... تو تقویم پشت سرم ۳ تا پرنده سبز روز ۱۷ جونو انتخاب کردن برای رفتن به خونه و پرنده منم تو راهه تهرانه ... صدای ماهسون رو زیاد می کنم :   

Ne varsa dünyada bir rüya demek
Birazda hayatı boşvermek gerek
Her şeyin çaresi sevmektir sevmek
Hayat devam ediyor bak
En güzel şey mutlu olmak
Gideceðiz çırılçıplak
Hayat ne garip of
   Hayat çok garip
 

Yalan olur bir gün yalan 
Yaşadıðın aşkın sevdan
Yaradandır baki kalan
Hayat ne garip of
Hayat çok garip
 

Gün gelir yalnızlık korkusu çöker
Hayat film gibi son yazar biter
Dert etme kendine gülümse yeter
Hayat devam ediyor bak
En güzel şey mutlu olmak
Gideceðiz çırılçıplak
Hyaat ne garip of
  Hayat çok garip   

 هنوز هیچی نشده دلم تنگ شده برات دردونه .. دلم خیلی تنگ شده ... کی می رسی تهران ؟ دلم صداتو می خواد   

عزیز دله خوچکلم یادت نره که بهم قول دادی خودتو اذیت نکنی .. یادت نره که بهم قول دادی ملایم حرف بزنی با رئیس بزرگ ..   

 . 

. 

.

ببخشید بچه ها تمرکز برای نوشتن ندارم .. پسر خاله بیتانم فوت شده .. امروزم بیتانم  رفت ترکیه .. وضعیت شرکتم چندان مطلوب نیست  خلاصه ذهنه منم مثل این روزای ایران خیلی آشفته است ... دو شب پیش اومدم یه پست طویل و عریض صیاصی نوشتم که بلاگ اسکای عزیز قورتش داد .. الانم دل و دماغ نظریه پراکنی ندارم .. یکم که حالم بهتر شد میام می نویسم !